number 227

آقای سه نقطه
جمعه ۲ تیر ۰۲

امشب رفتم پیاده روی
رفتم رفتم و رفتم تا اینکه پاهام شروع کرد به گِز گِز کردن و به طبع راهم رو به سمت برگشت کج کردم.
همینطور که داشتم راه می رفتم با خودم فکر کردم که چطور میشه وقتی ما در یک رابطه هستیم از اون رابطه رنج و نادیده شدن بگیریم ( حالا میخواد ازدواج باشه یا نه همکاری و دوستی و ... )
بعدش به یکسال گذشته نگاه کردم و از اول تا آخرش رو نقد و بررسی کردم و یه جاهایی به این نتیجه رسیدم که در بسیاری از مسائل ما اصلا توانایی برآورده کردن همه ی احتیاجات و نیازهای طرف مقابل مون رو به اون شکلی که مدنظرش هست رو نداریم و اینجاست که بی تجربگی میاد سراغت و باعث میشه تصمیماتی بگیری یا عملکردهایی داشته باشی که باعث بشه رابطه ت به سمت بن بست هدایت بشه.
مثل اینکه از دانشجوی ترم یک رشته ی برق قدرت بخواییم که برامون در مورد سیستم کاری دستگاه های تمام صنعتی توضیح بده
اینجاست که فکر میکنی بهتره یه گام به عقب برداری و این رابطه رو به هر میزانی که هست تموم کنی ولی برای بهبودش تلاشی نکنی
ولی من همیشه تا تهش برای هر چیزی تلاش کردم